Herman KuijpersKleine ceremonie in kasteeltuin
Edith van Bommel
Martin van der drift zei: ‘Als de kapel uitgaat, moet er iets van de kapel uitgaan.’ Het was deze markante, eigen-wijze pater die 50 jaar geleden de kapelgroep in Gemert oprichtte, op zoek naar een eigentijdse manier van bezinnen en reflectie, op basis van geloof.
In de kapel op het prachtige kasteel vond iedere zondag om 10.30 uur een dienst plaats. Als kind en zelfs als puber kwam ik er graag. Het was letterlijk wekelijks een uurtje zitten. Stil zijn. Mooie teksten horen en muziek. Een serene sfeer. Het woord reflectie kreeg daar voor mij belangrijke wortels. Bezinnen werd een ruim werkwoord, dat alle geloof overstijgt.
Bijzonder is het feit, dat de kapelgroep besloot op eigen kracht door te gaan, nadat Martin overleed: elke week leidde één of meer bezoekers de dienst zelf. Het was prachtig! Naarmate de groep ouder werd (met 80-plussers, enkelen 90) werd dat nóg prachtiger. Ik ben onder de indruk van deze groep mensen. Een zelfsturend team ten voeten uit, dat hardop durft te twijfelen en op hoge leeftijd open blijft staan voor nieuwe vormen.
Afgelopen weekend vierden we het 50-jarig bestaan. Tegelijkertijd namen we afscheid. Samen met Hugo van Liempd heb ik – voorafgaand aan een mooie laatste dienst – een kleine ceremonie voorbereid en uitgevoerd in de kasteeltuin. Met een ‘ribbon’ (lintje, op basis van het kleurrijke logo) op onze jassen liepen we nog één keer samen op. In stilte door een bomenlaan, naar het graf van Martin, om hem daar in woord en daad (klein monument & bloemen) te laten weten hoe belangrijk zijn gedachtegoed is. En blijft.
[/av_textblock]
Foto: copyrights Herman Kuypers
