Achterwaartse duwtechnieken? Hoe pak jij weerstand aan?

Edith van Bommel

 

Wat we lastig vinden? Onder-gedrag. Zeker als hulpverlener. Dat kan toch niet!
Want ik ben deskundig. Ik weet het. Doe wat ik zeg. Boven-gedrag, leidinggevend.
Versus: Ik kan het (kennelijk) niet alleen – zou je mij willen helpen? Onder-gedrag, volgzaam.

Jos Burgers spreekt van sukkel-zinnen (De wet van Snuf). Dat zijn zinnen waar je altijd sukkel! achter kunt zetten, maar uit respect doe je dat niet. Je weet toch dat bewegen goed is voor je gezondheid (sukkel)? Ongemerkt plaats je jezelf in boven-gedrag en werk je weerstand in de hand.

Wat we ook lastig vinden? Werkelijk meebewegen. Want, oh help, straks gaat de ander met mij aan de haal! En ik was toch de zorgverlener? De alwetende? De al-oplossende? Bovendien, ik moet mijn targets binnenslepen.

De ander wil best meebewegen. Maar de ander wil eerst gehoord worden. 
Hoor mij! Het gaat er niet om dat ik (met mijn – ja, ik weet het – te zware gewicht) niet uit mijn stoel wil. Ik heb er – sinds mijn ziekte – de pest in. Ik loop, zit en sta niet meer zoals ik altijd deed. En zolang ik daarmee zit, sta ik niet op. Snap je? Hoor je mij eigenlijk wel écht?

Weerstand is een spanningsveld tussen angst en wens, een vorm van energie. Het gaat erom deze energie positief te mobiliseren. Weerstand is ook een signaal van betrokkenheid. Onderlinge wensen of zorgen steken de kop op. De onderliggende wens of zorg op tafel krijgen en daarbij stilstaan, is al een mooie (mee)beweging.

Uit onze trainingen Effectief communiceren bij weerstand blijkt telkens weer dat je als zorgverlener (hoe begrijpelijk!) al gauw een tandje te hard loopt. Dat die intentie (targets!) op je voorhoofd staat. Dat de ander zich met een dergelijke luisterhouding vaak nét niet gehoord en gezien weet in het meest essentiële, daar waar de weerstand zijn oorsprong heeft.

Tips

Doe eens niets. Zit gewoon eens naast de ander. Laat je vakmanschap even voor wat het is. Geen tijd voor? Vijf minuten echte aandacht (zonder: Ja, maar u moet natuurlijk wel …) levert vaak zóveel op, dat getrek en geduw niet meer nodig is. Bovendien ontspant het ook jezelf. Een ontspannen zorgverlener werkt aanstekelijk en motiverend.

Zou je zelf zin hebben in je advies? Stel je eens werkelijk voor hoe het is voor die ander, met zwaargewicht (in alle opzichten) zittend in die stoel. Wat betekent je advies eigenlijk voor hem of haar?

Wees eens je eigen advocaat van de duivel. Sabel je advies neer. Maak de anti-redenen groot. Mega-groot. Vertel hoe heerlijk het is alleen nog maar in die stoel te blijven zitten. Waarschijnlijk begint de ander na een korte verademing tegen te sputteren: Dat hoeft nou ook weer niet …! Om vervolgens mogelijk met een alternatief te komen.

Ben je bewust van alle keren dat je als zorgverlener onbedoeld tegenwerkt, door:
te confronteren
voorstellen te doen
te overtuigen (van eigen gelijk)
(te hoge) verwachtingen uit te spreken
sancties in het vooruitzicht te stellen (die overigens ook motiverend kunnen zijn)

Kijk eens naar dit filmpje. Hoe hou jij een weerbarstige bal rollend? Achterwaartse duwtechniek? Kop in het zand? Hoge(re) bomen vangen veel wind?

 

Werk je met (behandel)groepen en worstel je met de groepsdynamiek? Lastig gedrag?
Haal de workshops Groepsdynamica van een behandelgroep in huis.

Bel: 06-36252483

Of stuur je bericht via deze link.