In een effectief team heb je een eigen plek

Edith van Bommel

 

Ineens zag ik het voor me: we lijken wel een bij elkaar gezet team! Ongevraagd, onbekend en dus niet meteen bemind. Met z’n vijven in een rek gezet: jullie staan samen. Succes! De sleutel lag op een dag als uit de lucht gevallen op de deurmat. Alstublieft! Uw plek is aan het einde van de straat. Voor een zacht prijsje was ik voor onbepaalde tijd verzekerd van een plaats. Mijn tweewieler had een dak boven het hoofd, een overkoepelend orgaan in de vorm van een geribbelde, groene fietstrommel: een kleine, overdekte stalling.

Aanvankelijk stonden er drie fietsen. Dat ging goed. De mijne maakte vier. Dat ging nog net. Maar in korte tijd werden het er vijf! Daar begon het grote sjorren. Daar begon de ergernis op weg ernaartoe. Geen of te weinig plek hebben, geeft irritatie, maakt boos. Kijk naar het verkeer. Bumperkleven, getoeter. Opgefoktheid. Het idee, dat ik dagelijks mijn fiets niet in of uit die trommel kreeg, maakte me nerveus, vooraf, tijdens en erna. Het enthousiasme van een eigen stek hebben, maakte plaats voor ellebogenwerk, voor passen en meten.

Het meest opvallend was de fiets met de voorraadbak voorop. De fiets stond steevast pontificaal in het midden. Het was een dominante aanwezige, die met zijn brede stuur twee andere plaatsen overschaduwde. Op een dag zat er een nestje in de bak. Een poosje later een merel. Zij vloog af en aan met takjes. Vijf eitjes! Expansiedrift! We hadden gevleugelde gasten in ons team! Weken later voltrok zich een drama: de vijf eitjes lagen op de grond, de merel was spoorloos. Zij hadden het op deze locatie niet overleefd. Net als mijn afgebroken fietsbel en enige tijd later een dynamo.

Ook in zo’n fietsstalling is er sprake van een pikorde. Wie heeft het voor het zeggen? Wie neemt de meeste ruimte in? Met wiens aanwezigheid komt je plek in het gedrang? Als de ander op een dag van zijn plaats is, neem jij die dan zonder meer in? Wat is het effect van zo’n plaatsverwisseling? Bruce W. Tuckman noemt vijf ontwikkelingsfasen van een team: forming (oriëntatiefase), storming (machtsfase), norming (affectie-normeringfase), performing (prestatiefase) en adjourning (afscheidsfase). Dit verhaal getuigt van storming: teamleden proberen hun positie in te nemen. De hiërarchie wordt uitgekristalliseerd. Dit proces leidt vaak tot strijd. Soms stilzwijgend. Of indirect, zoals via eigendom in de ruimste zin van het woord.

In een effectief team heb je een eigen plek. Rollen, taken en verantwoordelijkheden zijn duidelijk. Wordt er op de werkvloer geschoven met die rollen en taken, dan ontstaat er onrust. Zeker als het schuiven ongevraagd en van hogerhand komt. Als je – als in een fietsstalling – geplaatst wordt, waarbij het de vraag is, of het (je) past. In een effectief team heeft een teamlid genoeg eigen ruimte. Een eigen plek die meerwaarde oplevert.

Ook eens goed tot je recht komen in je team? Bel 06-36252483 (teamcoaching), of stuur een bericht naar info@publieksmotivator.nl

Een workshop Groepsdynamica? Workshops Groepsdynamica

Meer weten over effectieve teams? Lees Slagkracht! Een effectief team blinkt uit.

 

Delen via social media:
Share on linkedin
Linkedin
0
Share on email
Email
Share on facebook
Facebook
0
Share on twitter
Twitter