Berichten

Creativiteit? Zoek beperking, ook op uw congres

/in , , , , , /door
Edith van Bommel

 

In de beperking zit ‘m de mogelijkheid. Dat hebben sporters onlangs tijdens de Paralympics weer bewezen. Op één been met 125 kilometer per uur door de bocht? Neem voor een indruk eens vijf minuten de tijd voor dit boeiende filmpje: Paralympiërs aan het werk. Zittend, staand, of visueel beperkt, waar een wil is, is een weg en daar kunnen we wat van leren. Levenslust, in de vorm van doorzettingsvermogen, lef en vertrouwen. Impossible wordt inderdaad I’m possible (closing ceremonie, Sotsji 2014). Minder wordt meer, veel meer.

Ook Wajongers weten er alles van. Bij Bureau VolZin (Rotterdam) werk ik regelmatig met deze jongeren met een beperking. Na zo’n middag met hen ben ik altijd wat aangeslagen, in het besef dat elk van ons het kan overkomen, dat je lichaam het ernstig af laat weten. Anders leren leven, met en door een beperking, die mogelijk – en gek genoeg – een verrijking kan worden. Voor hen is het noodzaak om meer uit minder te halen. Zij worden gedwongen. Anderen moeten zichzelf dwingen zich te beperken.

Kunnen kiezen voor minder is bijzonder rijk. Sta er eens bij stil hoe riant de keuze hébben alleen al is. Het enige wat kiezen vraagt, is:

  • dat je een scherp doel voor ogen hebt;
  • dat je hoofd- van bijzaken kunt onderscheiden;
  • dat je het lef hebt om weg te laten, door te strepen;
  • dat je het vertrouwen hebt, dat minder inderdaad meer is;
  • dat je tijd reserveert om keuzes te maken.

De beloning zit ‘m in die ene goed gestelde vraag, die ver uittorent boven die twee goedbedoelde adviezen. In die veelbetekenende stilte die je laat vallen in een gesprek, waarin de antwoorden als vanzelfsprekend bovendrijven. In dat ene schilderij aan de muur, dat in alle rust volledig tot zijn recht komt. Wat goed gekozen is, is zonder ruis en maakt kans op beklijven. In de beperking komen mogelijkheden tevoorschijn. Met een beperking worden mensen creatief.

Deze week steven ik met enkele honderden docenten af op een congres met als thema Les(s) is more. Hoe mooi. Het blijft een waarheid als een koe. En hoe lastig ook. Zeker in 2014, waarin – ondanks, of juist dankzij de crisis – de opties je als muggen om de oren vliegen. Wil een congres beklijven? Dan moet je kiezen en weglaten. Als organisator, als workshopleider, maar ook als deelnemer. Zoek beperking en je vindt mogelijkheden!

 

Op zoek naar een dagvoorzitter met een creatieve geest? 
Keertje sparren met Publieksmotivator?

 

Congres, symposium of teambijeenkomst? Een goede start wérkt.

/in , , /door
Edith van Bommel

 

Onlangs opende ik een landelijke docentendag. Of ik niet wat ijs kon komen breken, ‘iets kon doen met het publiek, want dat hebben we de vorige keer gemist’. Burgerschapsmodel, empowerment van de community, daar ging het om. Dát hebben we geweten. Een bottom-up-model aan den lijve ervaren? Jazeker. In vijf á tien minuten gingen deelnemers – een gemotiveerd team! – met lachsalvo’s en al de lucht in. Opgetild door eigen collega’s. Bottoms up!

Iets voor elkaar krijgen lijkt soms makkelijk. Als je geluk hebt, is dat ook zo. In de meeste gevallen echter, gaat er een stevige voorbereiding aan vooraf. Zonder grondige investering had ik het publiek niet op die manier van hun stoel gekregen: de gesprekken, de doelstelling en het thema, het programma, de deelnemers, de aantallen, de locatie, het inlezen, de selectie daaruit, het concept uitdenken, het vinden van inspirerend beeldmateriaal, een powerpoint en passende muziek, het testen van de techniek. Het meekrijgen van de meute, het motiveren van het publiek, lijkt van leien dakjes te gaan, dankzij de onzichtbare uren die eraan voorafgingen.

Topsporters trainen maanden. In de aanloop naar de Winterspelen beleven ze die ene belangrijke race talloze malen. Ze hebben de wedstrijd al honderd keer ‘zien gebeuren’. Ze gaan tot het uiterste om perfect voorbereid aan de start te verschijnen. Op de dag zelf komt het erop aan. Hebben ze de juiste energie? Voelen ze zich fit? Met een 100%-focus? Niet afgeleid door andere zaken of emoties, om volledig contact te kunnen maken? Alles moet kloppen. Op het moment suprême lekker in je vel zitten. En niet te vergeten, er zin in hebben! Er zin in hebben biedt kansen op succes. Er zin in hebben is aanstekelijk.

Een gezamenlijke, sterke start doet veel, steekt aan. Een start waarbij je contact maakt, waarbij spontaan gelachen wordt. Een start die je niet meteen vergeet. Een start waarbij de deelnemer centraal staat en nog even niet de spreker, de man of vrouw achter de microfoon. Een start op een congres, een symposium, of teambijeenkomst. Maar ook de start van een gesprek, of van een samenwerking, zoals in teamverband. Bij een goede en goed voorbereide aftrap krijgen mensen er zin in, worden toehoorders deelnemers. Investeren in een goede start heeft zin. Een goede start wérkt.

 

Ook eens verrassend van start met uw publiek?

Publieksmotivator – als dagvoorzitter mét – jaagt de boel graag voor u aan.

Meer lezen over presentaties? Hoe stress ons motiveert