Berichten

Welk teamlid draagt die door jou felbegeerde tool in zich?

Edith van Bommel

 

Zo stonden de stoelen, vlak voor mijn workshop met 160 personen op een congres. Ik heb genoten van dat beeld. In deze weloverwogen opstelling hadden deelnemers 160 opties om plaats te nemen. Enige beperking – of liever verruiming – was, dat ze face to face tegenover iemand anders zouden komen te zitten. En dat is altijd spannend: wie kijk je in de ogen?

Een team biedt de kans diverse personen in de ogen kijken. Een kleurenpalet aan diversiteit. Ogen als spiegels van zielen. Bij sommigen gaat dat kijken heel gemakkelijk, bij anderen is dat ronduit ongemakkelijk. En juist die ongemakkelijke ontmoeting biedt kansen tot nader onderzoek.

In het kernkwadrant van Offman komt je allergie op tafel. Je allergie voor bepaald gedrag. Wie heeft teveel van wat jij goed zou kunnen gebruiken? Wie is in jouw ogen te sloom, maar heeft in de kern de rust, die jou ontbreekt? Wie is in jouw ogen te arrogant,  maar heeft in de kern het zelfvertrouwen waarvan jij te weinig hebt? Met andere woorden: wie draagt een in wezen door jou felbegeerde tool in zich? Die tool, gehuld in een jasje van ergernis?

Mogelijk weet je meteen de naam van een collega. Schrijf die naam, als sleutelwoord van de week, eens op. Mogelijk spreek je deze tool-hebbende-collega. Mogelijk ontwijk je hem of haar. In dat geval, vat eens moed. Maak eens tijd. Pak eens twee stoelen. Ga eens tegenover elkaar zitten. Wissel eens uit. Vraag eens feedback. Vraag eens een tip. Die collega die jou ergert, voor wie je allergisch bent, rammelt onbewust aan je deur: kijk eens naar mij. Ik ben belangrijk voor jou.

 

Meer teaminzicht? Publieksmotivator biedt teamcoaching. Meer info? info@publieksmotivator.nl

Begeleid je groepen of teams? Zin in een workshop Groepsdynamica? Workshops Groepsdynamica

 

 

 

Wilt u een woord dat werkt bij weerstand? Deel drie

Edith van Bommel

 

Weerstand is een knoestig fenomeen dat mij al jaren vergezelt, lastigvalt en boeit. Weerstand gilt om aandacht, maar straalt uit: raak me niet aan! Blijf uit mijn buurt. Ik heb veel aan weerstand te danken. Was weerstand er niet geweest, dan was ik niet waar ik was. Weerstand zet, gek genoeg, in beweging. Maar in de dagelijkse omgang lijkt er bij deze inmiddels vijf keer genoemde term – we noemen ‘m W – weinig anders op te zitten dan een haat-liefdeverhouding.

Hoe zit het met uw verhouding met W? Sommige mensen hebben nergens last van, zo lijkt. In gedachten zie ik twee werklui in mijn keuken staan. Beiden kijken omhoog. Twee neuzen richting bladderplafond. Je ziet ze denken: tja … Maar je hoort niets. Er valt een veelbetekenende stilte, waarop ik begin te ratelen: ‘Ik krijg de roetzenuwen van die lekkages! Bloednerveus word ik ervan.’ Bijna tweestemmig klinkt het eenvoudige, doodgemoedereerde antwoord: ‘Niet doen, mevrouw. Gewoon-niet-doen.’ W maakt nerveus. W laat adrenaline gieren, W maakt woest. Alweer die W, die je tegenkomt. Zelfs in je keuken! Daar waar je ‘m niet wenst.

Korte metten met W! Doet u mee? Deze maand schrijf ik drie blogs. Dit is de derde en laatste in de serie. In elke blog krijgt u van mij een woord om te werken met weerstand (W). Het werkt, als ú bereid bent het woord aandacht te geven. U heeft telkens een heerlijke week de tijd. En het kost haast niets. Alleen even denken: oh ja, het woord. Eenvoudig, niet? Weerstand nu? Lees dan even door.

Vrijmoedig. 
Sta hier eens even bij stil.

Vrij & moedig. Hoe mooi, dit duo. Hoe passend, denkend aan weerstand. Het staat ons vrij te reageren naar wat ons gemoed ons ingeeft. Tegelijkertijd is het vrij moedig om eerlijk en met gemak je hevig tegenstribbelende gemoedstoestand op tafel te leggen. Maar als die moedige uiting serieus én met enige luchtigheid gehoord wordt, komt W tot bedaren. ‘Niet doen, mevrouw. Gewoon-niet-doen.’ Wat een oase van rust in die paar woorden, waarmee W ter plekke verschrompelde. Vrijmoedig reageren, – in de betekenis van onbevangen, losjes dan wel zelfbewust -, in situaties waarin sprake is van grote weerstand, kan een sleutel zijn. Ook al ben je leidinggevende. Juist dan.

Ik wens u een vrij-moedige week.

Werken met weerstand in jullie team?
Teamcoach nodig? Bel 06-36252483 of stuur een bericht naar info@publieksmotivator.nl

 

Workshop Groepsdynamica? Zie: Workshops Groepsdynamica

Wilt u een woord dat werkt bij weerstand? Deel twee

Edith van Bommel

 

Weerstand is een knoestig fenomeen dat mij al jaren vergezelt, lastigvalt en boeit. Weerstand gilt om aandacht, maar straalt uit: raak me niet aan! Blijf uit mijn buurt. Ik heb veel aan weerstand te danken. Was weerstand er niet geweest, dan was ik niet waar ik was. Weerstand zet, gek genoeg, in beweging. Maar in de dagelijkse omgang lijkt er bij deze inmiddels vijf keer genoemde term – we noemen ‘m W – weinig anders op te zitten dan een haat-liefdeverhouding.

Heeft u ook een haat-liefdeverhouding met W? Wij wel! Tijdens mijn workshop Tien vormen van W(eerstand) – een loodzware sessie zou je denken – liggen mensen gek genoeg in een deuk. W kietelt hen in oksels, terwijl ze naarstig op zoek zijn naar een tool om een zwijger aan de praat te krijgen, of een agressieveling de mond te snoeren. W heeft ons in zijn greep. W staat plotsklaps op je stoep. W kom je tegen daar waar je ‘m niet wenst.

Meteen maar korte metten maken met W? Deze maand schrijf ik drie blogs. Dit is de tweede. In elke blog krijgt u van mij een woord om te werken met weerstand (W). Het werkt, als ú bereid bent het woord aandacht te geven. U heeft telkens een heerlijke week de tijd. En het kost haast niets. Alleen even denken: oh ja, het woord. Eenvoudig, niet? Weerstand nu? Lees dan even door.

Stoutmoedig. 
Sta hier eens even bij stil.

Stout & moedig. Hoe mooi, dit duo. Hoe passend, denkend aan weerstand. Ziet u de weerbarstige (collega, cliënt, student …) voor u? De bozige blik, de armen strak over elkaar. Mopperstand. Knorrig en kortaf. Denk maar niet dat ik je leuk vind. Stout en boos als een in de hoek gezet kind, dat daar om de dooie donder niet wil staan. Hoe moedig, je zo tegendraads te gedragen. Drijfveren en belangen te voelen opwellen, niet goed wetend ze waar te laten. Niet zachtaardig, maar korzelig, ontstemd en ongezouten, indirect en soms onhandig, zonder blad voor de mond te zeggen of te verzwijgen wat oprecht gevoeld wordt. Oog hebben voor de moedigheid van stout en kont-tegen-kribgedrag, in situaties waarin sprake is van grote weerstand, kan een sleutel zijn. Ook al ben je leidinggevende. Juist dan.

Ga ook eens lekker in de weerstand zitten. Daar knapt een mens van op.
Ik wens u een stout-moedige werkdag.

Werken met weerstand in jullie team?
Teamcoach nodig? Bel 06-36252483 of stuur een bericht naar info@publieksmotivator.nl

 

Workshop Groepsdynamica? Zie: Workshops Groepsdynamica

 

Wilt u een woord dat werkt bij weerstand? Deel één

Edith van Bommel

 

Weerstand is een knoestig fenomeen dat mij al jaren vergezelt, lastigvalt en boeit. Weerstand gilt om aandacht, maar straalt uit: raak me niet aan! Blijf uit mijn buurt. Ik heb veel aan weerstand te danken. Was weerstand er niet geweest, dan was ik niet waar ik was. Weerstand zet, gek genoeg, in beweging. Maar in de dagelijkse omgang lijkt er bij deze inmiddels vijf keer genoemde term – we noemen ‘m W – weinig anders op te zitten dan een haat-liefdeverhouding.

Blijkbaar ben ik niet de enige met een haat-liefdeverhouding met W. Onlangs gaf ik op een congres een workshop: Tien vormen van W. De workshops zaten tot de nok toe vol. ‘Kan ik er nog bij?’ Of sluipend op tenen ‘Wij gaan wel op de tweede rang zitten …’ Wat is dat toch, dat je sluipend op tenen bereid bent binnen te komen bij een workshop met als thema W? We willen iets met dit fenomeen. We moeten iets met dit fenomeen. Zeker op de werkvloer, in deze tijden van vaak ongewenste en van bovenaf opgelegde taken en teamvorming.

Zullen we er maar meteen iets mee doen? Deze maand schrijf ik drie korte blogs. In elke blog krijgt u van mij een woord om te werken met weerstand (W). Het werkt, als ú bereid bent het woord aandacht te geven. U heeft telkens een heerlijke week de tijd. En het kost haast niets. Alleen even denken: oh ja, het woord. Eenvoudig, niet? Weerstand nu? Lees dan even door.

Zachtmoedig.
Sta hier eens even bij stil.

Tweeledig: zacht & moedig. Hoe mooi is de combinatie? Hoe effectief, denkend aan weerstand: met zachte blik de weerbarstige (collega, cliënt, student, etc.) die voor u zit, te ontmoeten. Met gepaste zachtheid te begrijpen wat andermans drijfveren en met recht te verdedigen belangen zijn. Niet moe, of moedeloos, maar moedig het gesprek aan te gaan en die oprechte vraag te durven stellen. Moedig en indien nodig ook eigen kwetsbaarheid in de schaal te durven leggen. Je zachtmoedig opstellen in situaties waarin sprake is van grote weerstand kan een sleutel zijn. Ook al ben je leidinggevende. Juist dan.

Ik wens u een zacht-moedige werkdag.

Werken met weerstand in jullie team?
Teamcoach nodig? Bel 06-36252483 of stuur een bericht naar info@publieksmotivator.nl

 

Workshop Groepsdynamica? Zie: Workshops Groepsdynamica

 

Publieksmotivator’s visitekaartje

 

 

Zojuist ging de bel. Publieksmotivator’s nieuwe visitekaartje is binnen!

 

Slagkracht! Een effectief team is assertief én coöperatief

Edith van Bommel

 

Bij conflicten bestaat er een spanning tussen twee menselijke neigingen. Aan de ene kant is er de wens om je eigen doelen door te drukken, het verlangen om assertief te zijn. Aan de andere kant bestaat de wens om de relatie goed te houden, het verlangen om coöperatief te zijn. Assertiviteit en coöperativiteit, zorgen regelmatig voor de nodige wrijving. Om te beginnen in jezelf. De innerlijke strijd tussen twee sterke verlangens alleen al kost veel energie en tijd. De vraag rijst, in hoeverre je op een relatief luchtige manier op een conflict kunt reageren? Hoe je je gedraagt, ook in een team, is immers een keuze.

Er is sprake van een conflict als tenminste een van beide partijen zich emotioneel belemmerd voelt door de ander. Tenminste een van beiden zit iets dwars, loopt met iets rond. Tenminste een van beiden is niet tevreden met de gang van zaken, voelt zich niet vrij. Assertiviteit is een spreekbuis, voor minimaal een van beiden. Maar je uitspreken, je belangen en doelen verdedigen, heeft ook risico’s. Een verslechterde samenwerking is zo’n risico. Hoe voorkom je zo’n belangrijk verlies als een verslechterde, of zelfs stukgelopen samenwerking? Want inhoudelijk gewonnen of verloren, écht prettig is het voor geen van de partijen als de werkrelatie sterk vermindert.

Een effectief team realiseert doelen én houdt de relatie goed. In zo’n assertief en coöperatief team zeggen mensen wat ze vinden, botsen hoort daarbij. De samenwerking torent immers hoog boven het conflict uit. Het gezamenlijke doel, het gezamenlijke eindresultaat staat voorop. Dat is een aanvaring waard. Een aanvaring laat weliswaar iemands eigenheid op zijn grondvesten schudden, maat zet ook op scherp, maakt alert. Een aanvaring laat het achterste van tongen zien. Een aanvaring bekent kleur. Een aanvaring getuigt van wilskracht en zet haarscherp visies naast elkaar. Met een aanvaring is niets mis. Het is als donder & bliksem. Het komt voor op z’n tijd. Het heeft nut. Het verbindt zelfs. Op één voorwaarde: praten. Echt praten. Open praten. Eerlijk praten. Niet óver praten. Mét praten. En dat is nu juist zo moeilijk. Dat open vizier in die penibele situatie.

 

Kijken met open vizier in een penibele situatie, hoe doe je dat? 
Met open vizier kijken vraagt een zekere luchtigheid:

  • Luchtigheid begint met een glimlach. Kost weinig energie, heeft onmiddellijk effect.
  • Luchtigheid begint met de bereidheid te kijken vanuit een neutrale invalshoek, als wijze derde partij.
  • Luchtigheid laat betrekkelijkheid inzien.
  • Luchtigheid is bereid ego’s los te laten.
  • Luchtigheid brengt humor.

Bovenstaande vergroot de kans, dat teamleden eerder op elkaar afstappen om zaken aan te kaarten. Assertief te zijn. Coöperatief te zijn. Een effectief team bezit slagkracht én luchtigheid.

Eigen slagkracht eens onder de loep nemen? Teamcoach nodig?

Liever een workshop Groepsdynamica? Workshops Groepsdynamica

Meer weten over slagkracht in teams? Lees ook: Slagkracht! Een effectief team blinkt uit

Winnaars op de werkvloer!

Edith van Bommel

 

Bij een hardloopwedstrijd liep ik eens 10 kilometer lang bij de kopgroep. Ik wist niet wat me overkwam. Waar bleven ze, die paar duizend andere dames? Bij de start had ik een winnares gecast. Ze zag er afgetraind uit en had flesjes om haar middel. Kort voor de felbegeerde finish riep het publiek uitgerekend haar naam: ‘Oké, Catherine!’ Op dat moment haalde ze me in. Dáár sloeg in mij, als door een wesp gestoken, de adrenaline toe. Wát nou, Catherine! Niet nú. Ik zette de sokken erin en stoof vooruit. Struikelend vloog ik over de finish. Meters voor haar uit.

Ik is een eenzaam dier, dat zelfs van een gewonnen Oscar niet onsterfelijk wordt. De intense drang om te winnen die de meeste mensen van tijd tot tijd ervaren, is onderdeel van niets minder dan een strijd op leven en dood voor het ik. Toch bestaat het ik eigenlijk niet buiten een netwerk van relaties met anderen’, zo schrijft Robertson (2012) in zijn boek Het winnaareffect. Die broodnodige ander, zonder wie ons succes niet gezien wordt. Die gedoodverfde ander. Die beer op onze weg, die ons vervult van angst. Angst om af te gaan. Angst om buitengesloten te worden. Als je verliest, lig je eruit.

Een van de stressvolste dingen die een mens kan overkomen, is dat zijn sociale status daalt door een nederlaag of onderwerping door de ander. Een ontmoeting met een superieur, dominant individu kan een gevoel van bedreiging en schaamte oproepen. De kern van schaamtegevoel is de overtuiging dat anderen zullen oordelen, dat wie jij bent minderwaardig of onder de maat is. Als het gevoel dat er op jou wordt neergekeken, of dat je wordt afgewezen, te lang duurt – bijvoorbeeld dagelijks, op de werkvloer – kan dat je gezondheid schaden. Zowel bij dieren als bij mensen hebben sociale dreigingen een groot effect op het immuunsysteem. Ik is terecht bang. Een nederlaag of onderwerping is stressvol, schaamtevol en schadelijk.

Winnaars hebben het gevoel dat ze hun leven zelf in de hand hebben. Het gevoel dat ze controle uitoefenen, beschermt hen tegen stress. Het helpt hen om meer succes te behalen en langer en gelukkiger te leven. Oscarwinnaars leven gemiddeld vier jaar langer dan genomineerden (Redelmeier, D.A. en S.M. Singh, Annals of Internal Medicine). De hersenen van iemand die een strijd heeft gewonnen, worden gevoeliger voor bepaalde hormonen en zullen de volgende keer sneller en beter reageren op een vergelijkbare situatie. Winnen doet winnen.

Mensen worden een winnaar door een uitdaging aan te gaan. Dus ik zou zeggen: daag jezelf uit, zet een stap. Boek een haalbaar succes, zorg voor die eerste pot met honing. Ga onmiddellijk daarna door voor de tweede. Een beer op je weg? ‘Wát nou, beer!’ Die daagt je uit. Die heb je nodig. Die scherpt je succes. Overwin jezelf. Word winnaar. En je leeft langer en gelukkiger.

Ook gemotiveerd de sokken erin zetten als team? Haalbaar succes boeken? Bel 06-36252483 (teamcoaching), of stuur een bericht naar info@publieksmotivator.nl

Liever een workshop? Zie: Workshops groepdsynamica

Dit artikel is onderdeel van het drieluik Beren op de werkvloer:

De beer is los! Wat nu? (teams)

Edith van Bommel

 

Jaren geleden stond ik op, middenin een vergadering. Mijn hart ging zó tekeer, dat ik er wel naar moest luisteren. Dit was de druppel, voelde ik. Hier was voor mij een grens bereikt: de manier waarop deze werkgever zijn mensen behandelde, als nummers. Te commanderen nummers, zonder één woord van waardering. Middenin in die vergadering sprak ik mijn zorg uit, mijn verbazing en mijn doorleefde conclusie: hier wil ik niet meer aan meedoen. Ik nam ter plekke mijn ontslag.

Twaalf jaar later kwam ik een oud-collega tegen: ‘Telkens als ik jou zie, denk ik aan die bewuste vergadering. Je maakte een verplétterende indruk. Jij sprak uit wat iedereen dacht. Jij schudde ons wakker.’ Mijn actie had effect gehad. Het effect van een steen die je in het water gooit, waarbij er spontaan, zich snel verspreidende, kringen ontstaan. De sfeer bleek inmiddels verbeterd. De werkgever had pas op de plaats gemaakt.

Je uitspreken, zeker in een team, vraagt moed. Als de nood maar hoog genoeg is, héb je die moed. Ervaringen waarna ik opstond en zelfs bereid was een hoge prijs te betalen (afstand doen van mijn baan), waren:

  • Hier zijn werknemers nummers.
  • Hier krijgen werknemers geen vragen, maar commando’s.
  • Hier telt de mens niet. Hier tellen resultaten, tot in honderdsten achter de komma.
  • Hier is men ontevreden, maar niemand spreekt zich uit op de plek waar het hoort .
  • Hier wordt geroddeld in het team.
  • Hier hangt een koude sfeer.
  • Hier is het elke dag niet fijn.

Deze ervaringen leverden mij emoties op die me naar de keel grepen, die ongezond waren. Noodsignalen! Wat nu? Dagelijks kostbare tijd en energie verliezen aan negatieve gevoelens, vastgeklonken aan een baan? Of moed vatten, de sleur stopzetten, in het volste vertrouwen dat er iets beters op je wacht? Welke te betalen prijs is de hoogste? Je lichaam weet het.

Fisher & Shapiro (2006) noemen vijf belangrijke aspecten om emoties te (h)erkennen:

  • Waardering – Voel je je verkeerd begrepen? Niet gehoord? Ondergewaardeerd?
  • Verbondenheid – Voel je je buitengesloten, op afstand gezet?
  • Autonomie – Heb je het gevoel dat je vrijheid om beslissingen te nemen is ingeperkt?
  • Status – Voel je je vernederd, weggezet?
  • Rol – Voel je je ontevreden met wat je nu doet?

Alle vijf raak. Alle vijf van toepassing op de beschreven situatie. Funest voor een werkgever, als werknemers zich zo voelen. Funest voor zijn klanten. Funest voor de omzet van zijn bedrijf.

De beer is los! Wat nu? Ontslag? Als dát goed voelt, niets mis mee. Maar beter nog: een beer op de werkvloer eerder omarmen (Beren op de werkvloer?), opdat problemen op tijd opgelost worden. Oprecht uitspreken brengt zaken in beweging. Ook voor anderen die de moed (nog) niet hebben. Je weekt iets los, je zet aan tot verandering. Je uitspreken lijkt glad ijs, maar dat is het niet. Met ‘Ik zeg maar zo, ik zeg maar niks’, dáár is het glad. Als een aal. Ongrijpbaar. Akelig stil, juist als de situatie schreeuwt om actie.

Ook een verpletterende indruk maken? Eerder uitspreken wat je dwarszit? Problemen in je team sneller oplossen?

 

Hulp nodig? Bel 06-36252483 (teamcoaching), of stuur een bericht naar info@publieksmotivator.nl

 

Liever een workshop in huis? Zie: Workshops Groepsdynamica

Dit artikel is onderdeel van het drieluik Beren op de werkvloer:

Beren op de werkvloer? Ontwijken! Of omarmen? (teams)

Edith van Bommel

 

Alles wat aan je knaagt, kost energie. Geknaag wordt piekertijd. Het wordt een beer op de weg, een roadblock. Iets waar je van gaat snoepen, roken, omlopen. In het ergste geval blijf je zelfs weg. Verzuim in de puurste vorm: ik ben er niet. Die reusachtige beer op je weg kun je blijven ontwijken, dagen, weken, soms maanden. Maar – hoe tegenstrijdig! – je kunt ‘m ook omarmen.

Afgelopen week kwam het in drievoud op mijn pad: de angst van professionals om zich uit te spreken op de werkvloer, in een team. Zowel in de gezondheidszorg als daarbuiten. De redenen die genoemd werden:

  • De hoogste functie heeft het voor het zeggen (hiërarchie).
  • Wie ben ik? Ik kom net kijken (zelfbeeld).
  • Het heeft geen zin. Ik word toch niet gehoord (overtuiging).

Ik verwonder me over het feit dat wij, volwassen, hoog opgeleide mensen, zo’n angst met ons mee kunnen dragen. Dat wij bereid zijn een collega zonder enige vorm van plezier op een voetstuk te plaatsen. Dat wij bereid zijn de ander de gang van zaken te laten bepalen, en daarmee te varen op andermans kompas. Zelfs als de veiligheid van een behandeling, of de naam van de instelling in het gedrang komt.

Volwassen of niet, je uitspreken vraagt moed. Een collega op de vingers tikken al helemaal. Toch draag ik die openheid een warm hart toe. Een beer op de werkvloer moedig omarmen is gezond. Als ervaringsdeskundige – ik zie regelmatig een beer – nodig ik ieder die zich geroepen voelt uit, om deze week de stoute schoenen aan te trekken. Ga eens zónder ‘Sorry dat ik besta, want wie ben ik, het heeft geen zin’ in gesprek met de betreffende beer in je team. Vergeet je super-OEN niet: die open, eerlijk-nieuwsgierige mens in jou. En je optimistische blik. Met een glimlach krijg je in de regel veel gedaan. Bovendien: snoepen na afloop, of die welverdiende sigaret, het smaakt dan toch anders. Met open vizier het initiatief nemen, daar kan de ánder niet omheen. Want zeg nou zelf: wie was hier die beer op de weg?

Tot slot, overwegingen voordat je in je team een beer omarmt:

  • Niet geschoten is altijd mis.
  • Ieder mens heeft recht van spreken.
  • Moed is niet de afwezigheid van angst, maar het besluit dat er iets belangrijker is dan dat.

 

Voor een aanstekelijk, speels voorbeeld, kijk hen eens:

Ook over (innerlijke) drempels stappen? Op tijd je mond opendoen in je team?

Als team hulp nodig? Bel voor teamcoaching: 06-36252483, of stuur een bericht naar info@publieksmotivator.nl

Dit artikel is onderdeel van het drieluik Beren op de werkvloer: